Imiona kobiet zapożyczone z języka greckiego od dawna są znane rosyjskim uszom. Wielu z nich, takich jak Katarzyna, Irina, Ksenia, Lidia czy Anastasia, nie jest już postrzeganych jako obcy, podczas gdy inni - Thekla, Evdokia, Agafya lub Barbara - są uważani przez wielu za zwykłych ludzi.
Starożytne greckie imiona
Tradycja greckiego nazewnictwa sięga kilku tysięcy lat. Starożytny poeta Homer, znany ze szkoły ze swoich epickich wierszy „Iliada” i „Odyseja”, cytuje nazwiska w swoich dziełach z epoki cywilizacji Crito-Minoan (XVI-XI wieku pne). Już teraz słuchacze legend o wojnie trojańskiej nie mogli do końca określić znaczenia imienia Hekub i wstydzili się usłyszeć prawdziwe imię Hippodamia, które dosłownie zostało przetłumaczone jako „oswojony koń”, odziedziczony przez wielu Achilles Briseidów.
Źródła nowoczesnego greckiego nazwiska
Imiona bogów i bogiń panteonu olimpijskiego - Afrodyta, Atena, Nika - są nadal popularne w Grecji. Stosowane są również znane z historii wyłącznie greckie imiona żeńskie - Electra lub Elena. Istotnym źródłem uzupełnienia greckiej listy nazwisk była mitologia chrześcijańska. Stamtąd pochodzą tak piękne greckie imiona, jak Anastasia, Evdokia, Catherine, Elizabeth i Thekla. W obecnych warunkach globalizacji język grecki aktywnie zapożycza nazwy z innych kultur.
Tradycja wybierania imienia w Grecji
W Grecji istnieje specjalna tradycja nazywania, która determinowała zachowanie starożytnych nazw. Pierwsza córka nosi imię babki ze strony ojca, druga jej babka ze strony matki, a trzecia - ciotki ze strony matki. Oczywiście odstępstwa od tych zasad nie są rzadkie, ale są one głównie przestrzegane, szczególnie na odludziu.
Cechy wymowy i pisowni greckich nazw
W artykule przyjęto następującą formę zapisu współczesnych greckich imion żeńskich: w tekście podano je zgodnie ze współczesną wymową, a ich rosyjską korespondencję, jeśli w ogóle, podano w nawiasach. Jednocześnie należy wziąć pod uwagę sytuację językową w kraju: do XX wieku oficjalnym dialektem Hellas był Kafarevusa - język o nowoczesnym pochodzeniu sztucznie stworzony na podstawie starożytnych greckich norm. Kafarevusowi przeciwstawiali się dimotycy, dosłownie - „język ludowy”, rozwijany zgodnie z prawami językowymi. To ostatnie ostatecznie zwyciężyło, ale wiele słów Kafarevus jest nadal używanych w języku mówionym. Przejawia się to w istnieniu sparowanych wariantów nazw, takich jak Georgios i Yorgos (możliwa jest również niewielka wersja Jorgis).
Najpopularniejsze greckie imiona żeńskie
Dziwne, ale pierwsze miejsce zajmuje nazwa pochodzenia aramejskiego - Mary. To prawda, że trzeba tylko myśleć, a ta dziwność znika. Grecja jest krajem prawosławnym o bardzo dużej liczbie wierzących. Imiona postaci z pism świętych są szczególnie popularne w tym kraju i drżą.
Jednak duch Grecji jest eklektyczny. Chrześcijaństwo, choć na początku swego istnienia ogłosiło bezlitosną walkę z pogaństwem, nie było w stanie całkowicie usunąć greckiego pogańskiego hedonizmu. Najwyraźniej zatem drugie najpopularniejsze greckie imię żeńskie należy do jednego z najsłynniejszych libertynów starożytnej Hellady - Eleani (Elena). Jest tłumaczony na rosyjski jako „pochodnia” i nie jest to zaskakujące: starożytnemu pięknu udało się wznowić dziesięcioletnią wojnę trojańską.
Trzecie piękne greckie imię żeńskie na liście to Ikaterini. Jego dokładne pochodzenie nie jest znane, a w zbiorach starożytnych mitów greckich nie można było znaleźć takiej postaci. Zakłada się, że nazwa ta, podobnie jak nazwa średniowiecznej herezji, pochodzi od słowa „kasaros” - czyste.
Na czwartym miejscu skromnie znajduje się jedno z najbardziej dumnych greckich imion żeńskich - Basiliki (Vasilisa). Podobnie jak jego męski odpowiednik - Basilis (Basil) - pierwotnie oznaczał tytuł królewski. Kiedy era królowych i imperiów nieodwołalnie minęła, ich tytuł stał się dość powszechnym pięknym żeńskim imieniem.
Piąte miejsce zajmuje męskie imię George. W przeciwieństwie do poprzedniego wywodzi się z pewnego rodzaju zawodu, o którym myśleli Grecy: „georgos” jest tłumaczony na rosyjski jako „rolnik”. Jest mało prawdopodobne, aby nazwa ta cieszyła się taką popularnością w Grecji, gdyby nie stało się to w historii chrześcijaństwa, św. Jerzego Zwycięskiego.
Rzadkie imiona
W wioskach położonych w trudno dostępnych regionach zachowane są rzadkie żeńskie imiona greckie dzięki tradycji nazewnictwa. Czasami są one wpisywane w dokumenty, biorąc pod uwagę ich starożytne pochodzenie, co czyni je jeszcze bardziej niezwykłymi (język Homera jest jeszcze bardziej niezrozumiały dla współczesnej greki niż „Opowieść o minionych latach”). Ale nawet bez przenoszenia cech artykulacji niektóre nazwy będą nadal postrzegane dziwnie.
Te osobliwości nie występują, ponieważ nazwa jest tłumaczona na rosyjski przez niezbyt harmonijne słowo. Na przykład Alifini, Garufalia, Ilicinia, Falasia, Theoplasty nie tylko brzmią, ale także pięknie tłumaczą: prawda, goździk, szczery, morze, stworzony przez Boga. Lista tradycyjnych imion ciągle się zmienia, a Greczynka o tym imieniu jest postrzegana w Grecji w taki sam sposób, jak mamy dziewczynę o imieniu Predslava lub Dobronega.
Na rzadkiej liście można znaleźć tak piękne żeńskie imiona greckie:
- Akrivi jest surowy.
- Anti or Antus - kwiat.
- Kiveli - w czasach starożytnych był popularny w obszarach intensywnego kontaktu z fenickimi nawigatorami (jest to hellenizowana wersja imienia bogini Cybele).
- Corina to zmodernizowana starożytna nazwa Corinna, oznaczająca „dziewczyna”.
- Kstanti jest złoty.
- Meropi - obdarzony sztuką mówienia.
- Politimi - czczony przez wszystkich (lub wielu).
- Harikliya - chwalebna radość.
Pożyczone nazwy
Rządzeni przez Imperium Rzymskie Grecy zaczęli przyjmować rzymską tradycję nazywania. Tak więc imiona Sevastiani (żeńska wersja męskiego imienia Sebastian - „pierwotnie z Sebastii”), Sylvia (z łaciny tłumaczy się jako „las”), Karolina („kobieta Karla” lub „należąca do Karla”), Nataliya (być może pochodzi od cognomen Natalius, a od rzymskiej nazwy świąt Bożego Narodzenia - Natalis Domini).
W średniowieczu Grecy przyjęli znaczną liczbę nazw pochodzenia niemieckiego. Szczególnie ciekawa jest tutaj historia imienia Rose. Początkowo była to żeńska wersja imienia Hrodheit („chwalebna własność, zamożna”). Ale później jego pochodzenie zostało zapomniane i przemyślane z orientacją na łacińską nazwę kwiatu - rosa.
