Wszyscy znają wyrażenie „chińska litera”. Oznacza coś złożonego, niezrozumiałego dla osób pozbawionych wiedzy w określonej dziedzinie. W rzeczywistości pismo hieroglificzne jest akceptowane w gramatyce wielu ludów wschodnich, a same symbole są po prostu niezliczone.
Chiński dyplom w praktyce
Każdy znak hieroglificzny składa się z tak zwanych rodników, które mają niezależne znaczenie. Czy osoby uczące się chińskiego lub japońskiego muszą się ich nauczyć? Ich liczba jest obliczana jako liczba pięciocyfrowa, ale w życiu codziennym używa się „bardzo mało” - pięciu tysięcy. Do czytania czasopism i literatury popularnej wystarczy wiedza i dwa tysiące. Ale najważniejsze nie jest wkuwanie, ale zrozumienie systemu, dzięki któremu można odgadnąć znaczenie słowa (a czasem całe zdanie). Na przykład hieroglif „miłość” oznacza najważniejszą koncepcję w życiu każdej osoby, niezależnie od języka, rasy i narodowości. Jak piszą (a raczej rysują) język japoński i chiński?
Co mają z tym wspólnego pazury i łapy?
Pismo chińskie nie wydaje się proste i aby je zrozumieć, powinieneś zanurzyć się w świat złożonych reguł asocjacyjnych. Tylko ci, którzy potrafią w pewnym stopniu zrozumieć sposób myślenia wielkich i starożytnych ludzi, mogą nauczyć się poprawnie kaligraficznie odtwarzać symbole.
Hieroglif „miłość” składa się z czterech radykalnych części rozmieszczonych od góry do dołu. Górny rysunek, przypominający odwróconą rosyjską literę „Sh”, napisany pogrubionymi pociągnięciami, z szeroką podstawą i opadającym ostatnim kijem, symbolizuje pazur lub łapę. Najwyraźniej tak starożytni Chińczycy rozumieli bezwzględność uczuć i ich wytrwałość. W końcu mówią też, że miłość nie wygląda jak ziemniaki, a jeśli zostanie wyrzucona przez okno, wejdzie do drzwi. A strzała Kupidyna jest raczej ostrym przedmiotem. Zasadniczo łatwo jest zranić serce i dobrze jest, jeśli uczucie jest wzajemne, w przeciwnym razie będzie bolało.
Dach
Potem nadchodzi dach. Co to ma wspólnego z miłością, Europejczyk może nie być jasne. Ale kwestia mieszkalnictwa, która znacznie zepsuła, według jednej z postaci Bułhakowa, Moskali, najwyraźniej wyrządziła szkodę Chińczykom w czasach starożytnych, kiedy powstało jego pismo. Oczywiście można zrozumieć tego radykała nie tak dosłownie, ale w sensie przenośnym. Druga w kolejności, a może i pod względem wartości, linia, która składa się na chińską postać „miłość”, najprawdopodobniej wskazuje na związek z miejscem, w którym to uczucie się uspokoiło. Mianowicie w sercu.
Serce
Ten organ wszystkich narodów jest domem i pojemnikiem czułych, a wręcz okrutnych emocji. Żyją w niej miłość i nienawiść, rosną i umierają. Dlaczego ludzie na całym świecie tak myślą? Prawdopodobnie dlatego, że szybkie bicie serca jest najbardziej odczuwalnym znakiem podniecenia. Symbol tej pompy krwi jest wskazywany przez dwie linie przecinające się pod kątem.
Kolejny podobny krzyż nachylony, ale z krótką sekcją dodaną do górnej części drążka, przechodzącą od prawej do lewej i do góry, oznacza coś zupełnie niezrozumiałego dla osoby, która myśli po europejsku. Ten rodnik symbolizuje wolno poruszające się stworzenie o wielu nogach. Ale na tej figurze można znaleźć logikę, wystarczy przypomnieć sobie miłość do tęsknoty, pozbawiając ją siły. Głowa się kręci, nogi są splecione …
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli połączysz wszystkie cztery elementy, okaże się, że hieroglif „miłość” zawiera następujące informacje: „pod dachem serca było uczucie, które utknęło w jego szponach, zakłócało spokój, abyś chciał gdzieś iść, ale nie ma siły”.
A co z Japończykami?
Znaki japońskiego pisma są zapożyczone w Chinach. Stało się to w V wieku naszej ery, co tłumaczy wspólne cechy ideograficzne dwóch sąsiednich narodów. Jeśli uważnie zastanowisz się nad japońską postacią „miłość”, to w jej rodakach możesz rozróżnić wszystkie elementy chińskiego prototypu: dach, pazury i serce, a nawet powolny spacer, choć nie od razu. Pisanie kaligrafów z Krainy Wschodzącego Słońca jest bardziej miękkie i gładkie. Mowa też brzmi inaczej. Jeśli w języku chińskim litera „P” jest całkowicie nieobecna, to w języku japońskim to samo dotyczy dźwięku „L”. Traktowanie rodników różni się w taki sam sposób jak fonetyka.
W narodowym charakterze Japończyków ważne jest dobrowolne nałożenie obowiązków i ich staranne przestrzeganie. Nigdy nie powiedzą tak jak my: „Nikomu nic nie jestem winien”. Jeśli ojczyzna, rodzina, rodzice lub przedsiębiorstwo uważają, że dana osoba musi to zrobić, a nie inaczej, wówczas porzuci swoje emocje lub pragnienia i spełni ich wolę. A jeśli Japończycy kochają, to jest to wieczna miłość. Hieroglif składa się z wielu kresek i linii rozszyfrowanych przez cały zestaw uczuć. Tutaj i energia, duchowa bliskość, pokój i jedność. Ogólnie rzecz biorąc, prawie idealne powiązania błony dziewiczej z niektórymi specyfikami narodowymi. Pisownia hieroglifu może się różnić w zależności od tego, jakie znaczenie jest do niego przypisane (koi lub kanji).
Hieroglificzne tatuaże
Dawno, dawno temu żeglarze zdobili swoje ciała wieloma niebieskimi wizerunkami przypominającymi odległe krainy, burze i burze. W więzieniach istniała również tradycja robienia „tatuaży”, i nie tylko tak, ale w pewnym znaczeniu rozumianym przez „więźniów” (cóż, dla funkcjonariuszy organów ścigania - drukowano nawet książki referencyjne z pieczęcią „do użytku urzędowego”). Zwykli ludzie, nieobciążeni więzieniem i nie orający morza, mieli czasami napisy do noszenia, ale prostsze („Sonya”, „Masza”, „Nie zapomnę mojej matki” itp.).
W dzisiejszych czasach, które cechuje pasja do orientalnych koncepcji filozoficznych, wszystko stało się znacznie bardziej wyrafinowane. Nie od razu i nie wszyscy będą w stanie zrozumieć, co oznacza ten lub inny tatuaż hieroglificzny. „Miłość” jest teraz nakłuta po japońsku lub chińsku, w różnych częściach ciała i nie zawsze, niestety, we właściwej pisowni. Pamiętaj jednak, że kaligrafia orientalna jest sztuką, którą mistrzowie studiują od lat, a każda niedokładność może prowadzić do tego, że znak nabiera zupełnie przeciwnego znaczenia lub stanie się bezsensownym zbiorem loków. Ponadto wyznawcy buddyzmu, sintoizmu i innych zagranicznych nauk religijnych i filozoficznych uważają, że bielizna może wpływać na los. Ostrożność nigdy nie boli.
Czy to możliwe bez hieroglifów?
Za pomocą języka rosyjskiego bardzo trudno jest przekazać fonetykę japońskiego, chińskiego lub, na przykład, wietnamskiego słowa. Od tego, jak głośnik „śpiewa” zestaw dźwięków, znaczenie tego wyrażenia zależy od bezpośredniego do przeciwnego. Podczas wielkiej przyjaźni ZSRR i ChRL pojawił się pomysł przetłumaczenia pisowni słów w Królestwie Środkowym na cyrylicę, eliminując ogromną liczbę znaków, podobnie jak wcześniej uprościli rosyjską gramatykę, usuwając z niej „oty”, „ery” i inne, jak się wydaje, niepotrzebne litery. Ale ten projekt, pomimo oczywistej logiki, nie miał miejsca. To tłumaczy fakt, że hieroglif „miłość” do dziś zdobią zdjęcia wybranych młodych Chińczyków i Japończyków.
