Słowo „hipokryta” to przekształcone słowo „chadzy” (haji), które przyszło do nas z języka tureckiego. Tytuł „Hodge” został przyznany osobie, która pielgrzymowała do Mekki i Medyny - świętej dla wszystkich muzułmańskich miast. Wracając z dalekiej podróży, oddany pobożności, pielgrzym miał prawo założyć biały turban - na znak, że zbliża się do świętego kamienia Kaaba. Ponieważ tacy ludzie byli powszechnie szanowani w świecie islamskim, wielu chciało zapisać się do Haji nie po to, aby dostać się do ziemi świętej, ale po to, aby zaszczycić ich rodakami po ich powrocie.
W języku rosyjskim słowo „hipokryta” miało początkowo negatywne znaczenie. Tak więc Turcy wezwali ludzi, którzy ujawnili nadmierną pobożność, zbyt moralnie, uczyli, jak żyć inaczej, ale w rzeczywistości okazało się, że są bardzo dalekie od ideałów wyznawanej religii. Strażnicy moralności czasami okazali się lubieżnymi i pedofilami, którzy przemawiali w stylu ekstremalnego purytanizmu i rygoryzmu, żyli w luksusie i ekscesach.
Ale Turcy nie byli pierwszymi, którzy odkryli, że pobożność jest udawana. W Ewangeliach znajduje się wiele świadectw tych, którzy „udają, że długo się modlą”, aby ludzie widzieli, oraz tych, którzy „widzą swój mały węzeł w oczach bliźniego, ale nawet nie zauważają kłód w swoich oceanach”. Jezus nazwał takich „świętych” „faryzeuszami” i ogłosił: „Biada wam!”, Ponieważ oczyszczają z zewnątrz, a wewnątrz są pełne złośliwości i bezprawia. Ale „faryzeusz” - dawne znaczenie słowa „prude”, pierwotnie nie był również synonimem hipokryzji. Była to klasa szczególnie pobożnych, dobrze poinformowanych rabinów Tory i Talmudu, „skrybów”. Nauczali w synagogach, jak Lewici.
W języku angielskim prude jest bigotem, w języku niemieckim Scheinheiligkeit. Jak widać, nic z tureckiego Khoja lub faryzeusza Ewangelii. Jednak w języku niemieckim istnieje oznaka religijnej hipokryzji, fałszywej świętości. W Rosji przez długi czas używano terminu „świętość” równolegle z „hipokrytą”, ale później stał się archaiczny i wiadomo, dlaczego: hipokryzja wykroczyła poza płaszczyznę religii i weszła w dziedzinę przyzwoitości, obyczajów, jednym słowem, w sferę świeckiej etyki.
Jeśli przeanalizujemy dzieła literackie, w których działają hipokrytyczni bohaterowie (Tartuffe Moliere, Life Maupassant, Chanushka Kuprin, Thunderstorm Ostrovsky i inne dzieła New Time, zobaczymy, że hipokrytą jest osoba całkowicie świecka, która twierdzi, że jest strażnik najczystszej moralności purytańskiej i standardu moralności.
Co ciekawe, w tradycji zachodniej i amerykańskiej słowo bigot jest nierozerwalnie związane z rasizmem i odrzuceniem małżeństw osób tej samej płci. Tak więc w warunkach „politycznie poprawnego społeczeństwa” przekształcono termin „hipokryta”: jest to osoba, która z pianką w ustach udowodni, że nie jest rasistą i szanuje prawa gejów i lesbijek, podczas gdy wolałby zabić swoją córkę niż pozwolić jej poślubić Murzyn lub poślubić dziewczynę. Amerykańskie społeczeństwo zna wielu rygorystów, którzy opowiadają się za tym, że z Przygody Toma Sawyera cenzuruje słowa „Murzyn” i zabrania sztuki Szekspira „Kupiec wenecki”, ponieważ znajduje się tam niepoprawne politycznie słowo „Żyd”, a w rzeczywistości odnoszą się do Czarnych a Żydzi z pogardą i odrzuceniem.
