Każdy język jest zjawiskiem bardzo zmiennym. Stale się poprawia, odrzuca niepotrzebne i chętnie przyjmuje nowe słowa, zaskakująco dostosowuje się do swoich nosicieli, wzbogacając się o nowe, nieznane dotąd terminy. Większość nowych słów pochodzi z języka angielskiego, ale kraje azjatyckie powoli zyskują popularność wśród młodych ludzi, których kultura wciąż wydaje się zupełnie niezrozumiała dla wielu Europejczyków. Japońskie bajki „anime”, komiksy „manga”, krótkie seriale „dramatyczne” - wszystko to wnosi wiele nowych słów do młodzieżowego slangu.
Kim są chan i kun, jak noszone są kigurumi i jakie jest piękno onigiri? Bardzo łatwo jest odpowiedzieć na te pytania, po prostu zanurz się w niesamowitą kulturę Krainy Wschodzącego Słońca.
Różnica w traktowaniu
W wielu językach europejskich rozróżnia się zwracanie się do mężczyzny i kobiety, ale zwykle wyraża się to innymi słowami używanymi przed nazwiskami (Mr. Smith i Miss Smith, Herr Crank i Frau Crank). W Azji wszystko jest dokładnie odwrotnie: mają specjalne przyrostki, które wskazują nie tylko płeć, ale także status społeczny, są umieszczane po nazwisku lub nazwisku rozmówcy. „Chan” i „kun” odnoszą się właśnie do tych „odwrotnych” sufiksów. Ponadto są to również drobne cząsteczki podkreślające dobre, a wręcz przeciwnie, zaniedbanie.
Nawiasem mówiąc, różne interpretacje mogą nadal odgrywać tutaj rolę - Europejczycy nie mogą zgodzić się, czy miękki dźwięk „h” istnieje w języku japońskim, czy też należy go zastąpić „t”. Z tego powodu, zamiast „chan”, bardzo często wymawia się „chan”, znaczenie się z tego nie zmienia.
Kim więc są pieśni i śpiewki?
Takie niesamowite przyrostki
Sufiks „kun” jest zwykle używany przez mężczyzn lub w odniesieniu do mężczyzny. Ale jego wyjaśnienie jest trochę dziwne dla Europejczyka: jest to przyjazne nastawienie, ale jednocześnie zachowuje pewien dystans między rozmówcami. W tym samym anime najczęściej słychać go w rozmowach między kolegami z klasy lub przyjaciółmi.
Co z chan? Co to jest Ten sufiks jest słodko-słodki, ssący, zwykle używany w rozmowach z kimś młodszym niż mówca lub niższym statusie społecznym, ale jest mu bliski. Oznacza to, że użycie słowa „chan” w odniesieniu do osoby dorosłej do dziecka, faceta do dziewczyny, małego dziecka do jego rówieśnika (a mianowicie małego!) Jest całkiem normalne.
Uwaga
Ale zawsze są pułapki. Kim są przeciągi, jest już jasne. Ale fani anime zauważą, że czasami w swojej ulubionej serii dziewczyny używają tego przyrostka w odniesieniu do rówieśników. Co z tym zrobić?
W rzeczywistości użycie „chan” w stosunku do osoby o równym statusie społecznym jest niegrzeczne. Ani jeden wykształcony Japończyk nie użyje tego sufiksu z imieniem nieznanej dziewczyny lub po prostu przyjaciela, ponieważ obrazi ją tym. To samo dotyczy odwoływania się do facetów - dla nich to nie tylko chamstwo, ale także podkreślanie kobiecości, być może nawet pewne zaniedbanie ze strony rozmówcy.
Więc Chan - co to jest? Jest to przyrostek, który pozwala nie tylko wykazać się dobrym podejściem, ale także upokorzyć drugą osobę - bardzo łatwo jest przekroczyć cienką granicę między życzliwością a nieuprzejmością.
A po rosyjsku?
Kim są pieśni i coons w języku japońskim, jest jasne. Ale przejściu słów z jednego języka do drugiego bardzo często towarzyszy transformacja ich znaczenia. Na przykład słowo „dokładne”, które w pierwszym przypadku brzmi tak samo w języku rosyjskim i angielskim, oznacza „schludne”, aw oryginalnym „dokładne”. Nasze sufiksy przeszły te same zmiany.
A kim jest ten rodzaj młodzieży wśród krajów rosyjskojęzycznych? To każda dziewczyna, nie ma znaczenia, czy jest Azjatką czy Europejczykiem. Tylko określenie podmiotu płci żeńskiej. To właśnie z tego wywodzi się znany w Runecie „śpiew nie jest potrzebny” - odrzucenie jakiegokolwiek związku z dziewczynami. Z kolei „kun” to absolutnie każdy facet.
Paradoksalne i interesujące jest to, że jeśli przyrostek „chan” jest używany zarówno przez młodzież, jak i młodzież obu płci, wówczas „kun” występuje częściej wśród dziewcząt w wieku szkoły podstawowej i średniej.
